- 352 -

1356, 20 X. Wrocław (Wratislauia)

indicione decima, die XX mensis Octobris sive XIII Kal. Mensis Novembris

Piotr, syn nieżyjącego Konrada z Ząbkowic Śl. (Petrus quondam Conradi de Frankinstein), kleryk wrocławski (Wratislauiensis) i notariusz publiczny, stwierdza, że zaistniał spór o obsadę stanowiska rektora ołtarza św. Jana Ewangelisty i Piotra Apostoła w katedrze wrocławskiej między kapitułą wrocławską (Wratislauiensis) a Mikołajem Henrici ze Lwówka Śl. (Nicolaus ... de Lewmberg) z jednej strony, a Jakubem Petri de Cunczindorff (Jacobus) z drugiej. Sędzią w tym sporze został mianowany przez Stolicę Apostolską Konrad (Conradus), opat klasztoru Kanoników Regularnych Na Piasku we Wrocławiu (Wratislauia), a rozjemcą Jan Conoplat (Johannes), który stwierdza, iż po śmierci Stanca (Stanco), rektora w.w. ołtarza, na stanowisku tym został zatwierdzony przez biskupa Przecława (Preczlaus) na wniorek kapituły wrocławskiej Mikołaj Henrici ze Lwówka Śl., jednakże Jakub de Cunczindorf w odpowiedzi egzekutorowi papieskiemu Janowi de Lessik (Johannes) stwierdza, że na podstawie dokumentu papieża Innocentego VI (Innocencius) z r. 1354, 15 IV Avinion (por. Regesty śląskie, pod red. W. Korty, t. II, Wrocław 1983, s. 35, nr 1018) otrzymał prowizję na beneficjum w katedrze wrocławskiej i został ustanowiony rektorem. W sentencji wyroku Jan Conoplath w imieniu kapituły wrocławskiej postanawia, iż rektorem tego ołtarza ma zostać Mikołaj Henrici ze Lwówka Śl, Jakubowi de Cunczindorf zaś przyrzeka beneficjum "sine cura" w diecezji wrocławskiej, którego dochód roczny nie przekracza 18 grzywien w srebrze.

Świadkowie: Otto de Schutkowicz, kanonik poznański (Poznaniensis), Jan de Lindenow (Johannes), kanonik kościoła Św. Idziego we Wrocławiu, Mikołaj Franczconis z Rędzina k. Wrocławia (Nicolaus ... de Ransin), Mikołaj z Poznania (Nicolaus de Poznania), Henryk de Zabey (Henricus), Daniel z Legnicy (Legnicz), Henryk de Furstinwalde (Henricus), doradcy konsystorza wrocławskiego, Mikołaj z Lubiąża (Nicolaus de Lubens), Piotr, syn nieżyjącego Piotra z Bolesławca (Petrus quondam Petri de Boleslauia), Piotr, syn nieżyjącego Heymana ze Środy Śl. (Petrus quondam Heymani de Nouoforo), notariusze publiczni, Piotr, syn nieżyjącego Konrada z Ząbkowic Śl., kleryk wrocławski (Petrus quondam Conradi de Frankinstein ... Wratislauiensis), i notariusz publiczny, który sporządził ten dokument.

Pieczęć Jana Conoplatha.

Oryg.: łac., AA Wrocław, sygn. GG 82.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych - Regesty Śląskie - tom III - 1355 - 1357 - Opracowała Janina Gilewska-Dubis
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź - Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo PAN